بررسی بیان فیوژن پروتئین ناحیه قابل کریستالیزاسیون آنتی بادی انسانی - vhh در میزبان جانوری (موشی)

آنژیوژنز تشکیل رگ های خونی جدید است که شامل مهاجرت ، رشد و تمایز سلول های اندوتلیالی می باشد. این فرایند عمدتا در طول رشد و تکوین کودکان اتفاق می افتد ولی در بزرگسالان معمولا قسمتی از روند بیماری هایی نظیر سرطان می باشد. فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (vegf ) برای تکوین عروقی و آنژیوژنز در فرآیند های فیزیولوژیک و پاتولوژیک هم در جنین و هم در بزرگسالان حیاتی است. از آنجایی که آنژیوژنز برای رشد و گسترش تومور (متاستاز) حیاتی است، هر قسمتی از روند آنژیوژنز یک هدف بالقوه برای درمان های جدید سرطان می باشد سیستم ایمنی شتر آنتی بادی های منحصر بفردی دارد که متشکل از تنها یک همودایمر زنجیره سنگین و منطقه متغیر (نانوبادی،vhh ) می باشد. نانوبادی ها کوچک (15kda) و پایدار هستند. آنها اغلب به اپی توپ هایی که خاصیت ایمنو ژنیک کمتری برای آنتی بادی های معمول دارند، متصل می شوند و مناطقی را که قابل دسترسی برای آنتی بادی های استاندارد نیستند را هدف گیری می کنند. در این پروژه ما یک نانوبادی – fcفیوژن پروتئین جدید متشکل از نانوبادی ضد vegfr2 و ناحیه fcآنتی بادی انسانی igg1 طراحی کردیم. بنابراین ناحیه متصل شونده به آنتی ژن یا نانوبادی می تواند از طریق مهار آنژیوژنز، از متاستاز جلوگیری کند و ناحیه fc میتواند از طریق فعال کردن بعضی از عملکردهای اجرایی سیستم ایمنی بیمار، از قبیل cdc وadcc ، سلول هدف را بکشد.